Het verhaal van Jewita

Mijn naam is Jewita, ik ben 23 jaar oud en woon sinds 1 september 2011 bij Kamers met Kansen in Amsterdam Nieuw-west.

Sinds ik bij Kamer met kansen zit ben ik enorm gegroeid in mijn persoonlijke ontwikkeling. De begeleiding die ik hier krijg zorgen ervoor dat ik mijn doelen en omstandigheden kan verbeteren. Zo heb ik de af gelopen jaren in een rustige stabiele leefomgeving kunnen werken aan het behalen van mijn MBO 4 ( Sociaal Cultureel Werk) diploma en maak ik nu een plan om aan het HBO ( Culturele Maatschappelijke Vormgeving) te beginnen.

Door samen met jongeren te wonen heb ik geleerd om samen verantwoordelijkheid te dragen voor een huis. De jongeren hier kunnen elkaar helpen daar waar nodig is, denk maar aan samen koken, samen activiteiten doen en elkaar helpen met huiswerk.

De coaches zijn er om ondersteuning te bieden bij dingen waar de jongeren weinig tot geen ervaring mee hebben. Dit kunnen sollicitaties, financiële of administratieve dingen zijn. daarnaast kunnen zij jou ook helpen bij privé omstandigheden.

Kamers met Kansen is voor mij een heel leuk en leerzaam project. Zoals ik al eerder heb aangegeven heb ik mede dankzij dit project mijn zelf kunnen ontplooien tot een stabiele zelfstandige zelfverzekerd persoon. Dit geeft project geeft jongeren de kans om het beste uit hun zelf te halen.

Mijn leukste moment binnen Kamers met Kansen was de sport activiteit die de hoofdbewoners hebben georganiseerd voor het project. Er waren verschillende activiteiten die je kon doen en eindigden met een voetbal toernooi. Het leuke hieraan was dat bijna alle jongeren van het project deel hebben genomen aan de activiteit.

Jongere KmK Nieuw-West

Het verhaal van Verity

Wauw 19 oktober 2013, 1 van de speciaalste dagen uit mij leven !

Ik weet het nog als de dag van gister, samen met mijn huisgenoot en mijn buurmeisjes gingen wij voor het eerst onze eigen huurcontract ondertekenen. Door super veel steun van mijn omgeving kon ik op 20 oktober voor het eerst in mijn huisje slapen. Het voelde heel lang nog zo onwerkelijk om mijn eigen huisje te hebben. Ik ben KMK begonnen in de categorie zwaar, ik heb veel steun gehad aan mijn coaches. Ik leerde alles op de rails te zetten, te gaan voor mijn doelen en iets negatiefs om te zetten naar iets positiefs. Ik heb ander half jaar samen gewoond met een huisgenoot, dit was soms lastig maar over het algemeen heel gezellig. Het was toch wel fijn om thuis te komen en te weten dat er iemand was. Toch heb ik in ander half jaar tijd gestreden om een plekje helemaal voor mezelf te hebben.

Dit is me dan ook gelukt, november 2014 heb ik afscheid genomen van mijn huisgenoot (die wel mijn buurmeisje is gebleven) en kreeg ik de woning voor mezelf. Dat waardeer ik ook het meeste aan KMK denk ik, die ruimte om jezelf te ontwikkelen en aan jezelf te werken zonder beoordeeld te worden. Verder vind ik de groep van KMK oost super fijn, met de buren voelt het echt alsof we 1 zijn. Hier is enige tijd overheen gegaan omdat je elkaar natuurlijk moet leren kennen, maar nu weet ik gewoon dat ik echt iets aan ze heb. Zo gaat de 1 met mij mee naar de tandarts omdat ik daar bang voor ben, terwijl ik met de ander weer lekker een avondje samen wat ga eten.

We doen dan ook zo vaak mogelijk wat leuks met elkaar, soms iets onverwachts en kleins zoals een bbq, maar ook wel eens grotere uitstapjes. Zo zijn we een nachtje naar Texel geweest, ik heb het zo leuk gehad! Het was echt 1 en al gezelligheid. Als ik KMK moet omschrijven zou ik dat doen met de volgende woorden: samenhorigheid, vertrouwen en ontwikkeling.

Jongere KmK Oost

Het verhaal van Sabrina

Mijn naam is Sabrina, ik ben net 24 jaar geworden en ik woon in het Kamers met Kansen project in Amsterdam Nieuw-West. Ik woon hier al sinds 2011, ja dat is alweer een tijdje…

Ik ben eigenlijk per ongeluk en via via in het project Kamers met Kansen komen wonen.

Een aantal jaar geleden overleed mijn moeder, ik had een relatie en dat ging uit, en kwam dus destijds zonder woning. Een klasgenootje van de opleiding die ik toen volgde woonde bij Kamers met Kansen als maatje en vertelde mij dat er toen nog kamers vrij waren. Zij zei wel dat het moeilijk was om zomaar een kamer te krijgen omdat het een jongeren project was. Zij (Romy) regelde een gesprek voor mij op het kantoor van Kamers met Kansen. Omdat ik toen niet ergens anders heen kon, bood het project mij een tijdelijke woning aan. Ik was natuurlijk super opgelucht, mijn eerste eigen woning! Ik tekende mijn contract en haalde gelijk die maandag nog mijn sleutels op. Ik was eigenaresse van een mooie studio van 18 m2 met een balkon.

Een paar maanden later, ik zou binnenkort mijn woning moeten verlaten, maar had nog niks nieuws gevonden. Ik mocht op gesprek komen om te praten over een eventuele verlenging van mijn huurcontract. De project manager van Kamers met Kansen bood mij toen een hoofdbewonerscontract aan. Hoofdbewoner?? Ik dacht, word ik dan baas in mijn huis? Nee..

Het jongeren project Kamers met Kansen is bedoelt om jongeren die meestal veel bagage meedragen, door omstandigheden niet meer thuis kunnen wonen een mogelijkheid te bieden zichzelf weer te plaatsten in de maatschappij. Het idee is dat jongeren, jongeren helpen. Binnen het project was er destijds een maatjes en hoofdbewoners project.

Wat werd mijn taak als hoofdbewoner?
Ik als hoofdbewoner woon nu samen met 3 andere jongeren. Wij hebben alle 4 een eigen kamer met keuken. Onze woning heeft 2 badkamers die wij delen. Het is mijn taak om een oogje in het zijl te houden. Ik stel huisregels op, dit doen wij in overleg natuurlijk. Elke 6 weken organiseert elke hoofdbewoner een huisvergadering met zijn huisgenoten. Tijdens deze vergadering bespreken wij de gang van zaken en stellen wij regels op. Als mijn huisgenoten problemen hebben of hulp nodig hebben met bijvoorbeeld school, kunnen zij altijd bij mij aankloppen.

1 keer in de 6 weken hebben alle hoofdbewoners van ons project een onderlinge vergadering. Dan bespreken wij hoe het in de huizen gaat en wat er allemaal gaande is onder de jongeren. Wij als hoofdbewoners organiseren met behulp van de coaches, evenementen. Bijvoorbeeld een voetbal toernooi voor de jongeren. Ook proberen wij problemen in het gebouw op te lossen zoals overlast, geweld, vernieling etc.

1 keer in de 6 weken krijgen de hoofdbewoners zelf coaching, omdat wij toch ook een soort van jongeren begeleiders zijn en staan in veel directer contact hebben met de jongeren. Vanuit Kamers met Kansen krijgen wij ook trainingen. Een aantal keer per jaar om ons zelf te ontwikkelen. Wij hebben bijvoorbeeld al een leiderschapstraining gehad, motiverende gesprekstechnieken en een communicatie training. Deze trainingen hebben mij persoonlijk ook echt geholpen in het dagelijks leven. Mijn algemene taak als hoofdbewoner is gewoon een rolmodel zijn voor de jongeren.

Ik werk bijvoorbeeld fulltime en daarnaast woon ik in dit project. Wonen in dit project heeft mij heel veel goede dingen gegeven. Door al de trainingen en persoonlijke coaching, ben ik als persoon heel erg gegroeid. Het idee dat ik vrijwilliger ben en iets terug doe voor deze maatschappij doet mij goed.

Mijn toekomst plan,ik woon hier nu al een tijdje en ik ben natuurlijk al een aantal jaar klaar met school. Ik werk 40 uur in de week en ik merk nu dat ik ook volwassener word. De drang naar een nieuw en groter huisje wordt ook steeds groter, ik kan eigenlijk niet wachten om weer een stapje verder te gaan. Ik heb net een nieuwe baan en ik woon hier nog met plezier, maar ik hoop stiekem toch wel echt dat ik binnenkort iets anders kan vinden. Helaas is dat nog niet zo makkelijk in Amsterdam!

Mijn mooiste momenten hier in Kamers met Kansen
Ik denk dat het mooiste moment toch wel was dat ik realiseerde dat ik eigenlijk van geluk mag spreken dat ik zo kan leven. Ik heb jongeren ontmoet, hun levensverhaal gehoord en toen werd ik toch wel goed wakker geschut. Er komen hier maandelijks nieuwe jongeren te wonen die helemaal niks hebben. Geen bed, geen deken, geen primaire levensmiddelen. Gelukkig zijn er hier bij Kamers met Kansen altijd jongeren die elkaar helpen. Er zijn altijd andere bewoners die weer hun spullen willen delen omdat zij ook weten hoe zij hier terecht kwamen. Het ontroert me om te zien dat het ook echt anders kan zijn. Dit vind ik het mooie aan Kamers met Kansen. Het project geeft de jongeren weer een kans, een kans om echt te leven.

Hoofdbewoner KmK Nieuw-West

Het verhaal van Agatha

“Bij Kamers met Kansen is een gemiddelde dag uit de week nooit hetzelfde. Ik zal de drukste dag van de week beschrijven en dat is op dit moment de woensdag. Op woensdag begin ik net zoals altijd om 10.00u. Het allereerste wat ik doe is de computer aanzetten waarna ik me zelf voorzie van een kopje thee. Ik open mijn postvak op de mail en lees de berichten die ik heb ontvangen. Daarna kijk ik welke jongere ik vandaag mag coachen. Op de woensdag hebben wij altijd een teamvergadering en om de week aansluitend casuïstiek. Als er agendapunten zijn die ik graag wil bespreken tijdens de teamvergadering dan verstuur ik deze items naar de voorzitter van de vergadering en die plaatst mijn items op de agenda. De agendapunten gaan over de stand van zaken m.b.t. de jongeren en uiteenlopende nieuwe ontwikkelingen over KMK. Nadat de vergaderingen zijn geweest druppelen de jongeren die een coachingsgesprek hebben met hun coach binnen. Het leukste onderdeel van deze stage is voor mij het voeren van coachingsgesprekken. Hoe was het deze week? En hoe gaat het? zijn vragen waarop je soms een nogal verassend antwoord op krijgt. Wat je meemaakt met de jongeren en wat je leert over jezelf en het werk is elke dag weer een verassing."

Stagiaire SPH